Για κάποιο λόγο το wordpress έχει φάει φλάς στο blog του Διαγόρα και δεν μπορώ να στείλω το παρακάτω μήνυμα:
«η έκταση της εμπορευματοποίησης όλων αυτών των εορτών, η οποία μάλιστα (κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη) έχει το μέγιστο εμετικό αποτέλεσμα σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό καρακιτσαριό του Halloween.»
Διαφωνώ, η εμπορευματοποίηση των εορτών είναι καλό πράγμα. Long Live Commercialism! Πχ για τα Χριστούγεννα: «The best aspect of Christmas is the aspect usually decried by the mystics: the fact that Christmas has been commercialized. The gift-buying…stimulates an enormous outpouring of ingenuity in the creation of products devoted to a single purpose: to give men pleasure.» – Ayn Rand
«η μαζική εξαγωγή του “πολιτισμού” τους»
Okay, αυτά τα εισαγωγικά στον πολιτισμό τους είναι λίγο αστεία αν σκεφτείς ότι έχουν παράξει τόσο πολιτισμό όσο δεν έχουμε παράξει εμείς τα τελευταία 2000 χρόνια έτσι; 🙂 (Θέλεις αρχιτεκτονικά -ουρανοξύστες-, μουσικά -rock n’ roll, rnb, rap, blues, rythem n blues, hip hop κτλ-, λογοτεχνία -Edgar Allan Poe, H.P. Lovecraft, Ernest Hemingway κλπ-, Φιλοσοφία -John Stuart Mill (Edit: τελικά ήταν βρετανός, για κάποιο λόγο μου είχε μείνει ότι ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες), Robert Nozick, Ayn Rand κλπ-, γλωσσολογία -Noam Chomsky-, επιστήμη -άνθρωπο στο φεγγάρι, internet, υπολογιστές, έχουν σαρώσει τα Nobel κλπ-, ηθοποιοί -Robert De Niro, Al Pacino klp-, Σκηνοθέτες -Martin Scorsese, Σπίλμπεργκ, George Lucas κτλ-, ακόμα και η coca-cola και η ηλεκτρική κιθάρα είναι πολιτισμός όπως ακριβώς είναι μέρος του δικού μας το ούζο και το μπουζούκι, για να μην μιλήσω το γραπτό Σύνταγμα που είναι αμερικανική εφεύρεση και άλλαξε εντελώς τον τρόπο που βλέπουμε την Δημοκρατία (το Κράτος δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει τους πολίτες, το σύνταγμα περιορίζει την εξουσία του).
«-«Αυτό είναι δική σου άποψη αλλά δεν σε βρίζει κανείς γι’ αυτήν.»
επειδή είναι μία μιά χαρά άποψη και δεν προκαλεί την οργή»
νομίζεις, όταν διαβάσεις το κείμενο με ψυχραιμία σαν να μην είναι δικό σου θα δεις ότι το ύφος δεν είναι ότι καλύτερο.
«Το να εύχεσαι όμως να γιορταζόταν στον τόπο σου κάποια γιορτή που είναι βασισμένη σε κάποια ήθη και έθιμα τα οποία είναι εντελώς ξένα προς τα ήθη και έθιμα του τόπου σου, και δεν αποτελούν καν βιώματά σου»
Δεν είναι εντελώς ξένη γιορτή προς εμένα τουλάχιστον, είναι σαν καρναβάλι απλά με συγκεκριμένο θέμα αντί να είναι generic 🙂 (εξάλλου όταν πήγαινα δημοτικό σε τέτοιο θέμα ντυνόμουν, μου άρεσαν τα θρίλερ από τότε.)
Δεν είναι όμως ανάγκη να είναι βασισμένη σε κάτι που είναι κοντά στα δικά μας έθιμα. Δεν βλέπω γιατί θα έπρεπε να είναι έτσι. Αν σου αρέσει κάτι το υιοθετείς. Δεν είναι ούτε ξενομανία, ούτε κάτι άλλο σε ία, είναι ελευθερία επιλογής. Δεν περιορίζεσαι από τα έθιμα που έχουν φτιάξει οι προηγούμενοι από εσένα.
Τέσπα η «Αγορά εορτών»* θα δείξει αν θα την υιοθετήσουμε (όπως έκανε και με τις γιορτές που έφτιαξαν ιθαγενείς). Αν υπάρχουν πολλά άτομα σαν και εμένα σε λίγα χρόνια θα δεις μαγαζιά στολισμένα στις 31 Οκτωβρίου και κάποιοι φίλοι σου μπορεί να σε καλέσουν σε Halloween πάρτυ ή για βραδιά θρίλερ και πίτσας 😉
* όπως λέμε «Αγορά Ιδεών»