Ιδιωτικό Τρίτο πρόγραμμα 666 (νο4)

The Unforgiven, σύνθεση Metallica, εκτέλεση Apocalyptica.

Κοινωνικοποίηση της Μουσικής Βιομηχανίας

Στην τελευταία του εκπομπή ο Παναγιώτης μιλάει για τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην βιομηχανία της μουσικής με την έλευση του Διαδικτύου και αναφέρει δύο τρόπους που προτίνουν διάφοροι, με τους οποίους μπορούν να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Η μια λύση είναι το DRM (Digital Rights Managment) και η άλλη είναι η πληρωμή των καλλιτεχνών μέσω της φορολογίας. Την πρώτη δεν την βρίσκω πρακτική από χρηστική άποψη ως καταναλωτής (δεν με βολεύει και θα προτιμήσω οποιαδήποτε άλλη λύση εμφανιστεί στην Αγορά) ενώ την δεύτερη την βρίσκω απαράδεκτη από κάθε άποψη :Ρ

——————————–

Βασικά βρίσκω λάθος την πρόταση να φορολογούνται οι πολίτες ώστε να πληρώνονται οι καλλιτέχνες σε τόσα πολλά επίπεδα που δεν ξέρω από που να αρχίσω :Ρ

Η «κοινωνικοποίηση» της μουσικής βιομηχανίας παρουσιάζει πρακτικά αλλά και ηθικά προβλήματα.

Ας ξεκινήσω με το ηθικό μέρος: Πως είναι δυνατόν να ακούγεται καλή ιδέα το να πληρώνει κάποιος άλλος -δίχως να είναι επιλογή του- κάτι που καταναλώνω εγώ; Ναι είναι υπέροχη ιδέα γι’ αυτόν που απολαμβάνει σχεδόν τζαμπέξ κάτι (εφόσον άλλοι σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της απόλαυσης του που κανονικά θα σήκωνε εξ’ ολοκλήρου μόνος του), για τον άλλο όμως;

Η θείτσα που δεν ακούει ποτέ της μουσική, γιατί να πληρώνει για να ακούω εγώ Blind Guardian, θέλει δεν θέλει;!; (που στο κάτω κάτω μπορεί να τους θεωρεί σατανάδες και οξαποδώ, με το ζόρι να τους χρηματοδοτεί; Επειδή το Κράτος μας εξαναγκάζει να χρηματοδοτούμε την θρησκεία της πρέπει να ισοφαρίσουμε;)

Το βρίσκω ανήθικο

(Η τακτική θα πληρώσω εγώ για κάτι που θέλεις εσύ και μετά εσύ θα πληρώσεις για κάτι που θέλω εγώ έχει τόσα πρακτικά προβλήματα που καταλήγει να έχει και ηθικά προβλήματα, τελικά παράγει αδικία. Μονάχα σε μερικές ειδικές περιπτώσεις είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιούμε τέτοιες τακτικές επειδή πρακτικά δεν γίνεται και αλλιώς ή γιατί κάποια άτομα χρειάζονται την βοήθεια μας. Το να πληρώνουν δύο άτομα ο ένας του άλλου τις ανάγκες από την στιγμή που και οι δύο μπορούν να τις ικανοποιήσουν από μόνοι τους είναι και κουτό αλλά και καθόλου πρακτικό.)

Επίσης γιατί να σταματήσουμε στην μουσική βιομηχανία μονάχα; Γιατί να μην φορολογήσουμε για να παρέχει και άλλα πράγματα το Κράτος πχ ταινίες, παιχνίδια υπολογιστών, μασάζ και οτιδήποτε άλλο προσφέρει διασκέδαση.

Σε πρακτικό επίπεδο. Οι τιμές καθορίζονται μέσα από την Αγορά μέσω του μηχανισμού της προσφοράς και της ζήτησης. Ένας δίσκος ενός γνωστού συγκροτήματος μπορεί να έχει μεγαλύτερη τιμή από αυτόν ενός underground (ή και το αντίθετο λόγω οικονομιών κλίμακας). Πως μπορεί να ξέρει το Κράτος τι τιμή θα έχει αυτός ο δίσκος; Μπορεί να ξέρει πόσα άτομα τον ζητούν, αυτό όμως που δε γνωρίζει είναι πόσα χρήματα είναι διατεθειμένα να πληρώσουν. Μπορεί ο ίδιος αριθμός ατόμων να αγοράζει τον χ και τον ψ δίσκο όμως ο ψ στην Αγορά να έχει μεγαλύτερη τιμή επειδή οι καταναλωτές είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερα. Η αξία είναι υποκειμενική, δεν υπάρχει χάρακας ή ζυγαριά που να μπορεί να την μετρήσει. Μονάχα μέσα από τον μηχανισμό της προσφοράς και της ζήτησης μπορεί να υπολογισθεί, δλδ τις υποκειμενικές αξίες που δίνουν τα άτομα ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Αν λάβουμε μονάχα υπόψιν τον αριθμό των ατόμων που προτιμούν τα τάδε κομμάτια διαπράττουμε αδικία, διότι δεν έχουν την ίδια αξία στην πραγματικότητα. Ο δημιουργός του Ψ κανονικά θα έπρεπε να λάβει περισσότερα χρήματα διότι το έργο του έχει μεγαλύτερη αξία. (ο λόγος που μια τηλεόραση έχει μεγαλύτερη τιμή από ένα βιβλίο δεν είναι επειδή ο αριθμός των καταναλωτών είναι διαφορετικός, θα μπορούσε κάλλιστα όσοι έχουν tv να έχουν και το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο λόγος είναι ότι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερα χρήματα για το ένα παρά για το άλλο.)

Άλλο ένα πρόβλημα είναι ότι η πίτα των χρημάτων που είναι διαθέσημα είναι σταθερή και τα κέρδη των καλλιτεχνών πρέπει να καθοριστούν μέσα στο πλαίσιο αυτό. Δεν μπορεί να αλλάξει instantly ο συντελεστής φορολόγησης. Αυτό παράγει στρέβλωση της Αγοράς. Στην Αγορά κανονικά δεν υπάρχει ένα στάνταρ ποσό χρημάτων που θα πάνε σε κάποια προϊόντα οπωσδήποτε (πχ μουσική), είναι δυναμικό το σύστημα. Όλα τα προϊόντα ανταγωνίζονται μεταξύ τους και έτσι οι καταναλωτές μπορούν να επιβραβεύσουν τα αγαθά που θεωρούν ότι έχουν μεγαλύτερη αξία. Γι’ αυτό υπάρχει καινοτομία και ποικιλία στα προϊόντα στις καπιταλιστικές χώρες ενώ στις σοσιαλιστικές υπήρχε stagnation.

Socialism cannot compute, δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνει efficient allocation των resourses. «Less than 75 years after it officially began, the contest between capitalism and socialism is over: capitalism has won… Capitalism organizes the material affairs of humankind more satisfactorily than socialism.» – The Socialist who told the truth

Αν η φορολογία ήταν η λύση για κάθε πρόβλημα τότε θα ζούσαμε στον Παράδεισο εδώ και καιρό Παραφράζοντας την ατάκα από το Jurassic Park, «market will find a way» να βγάζουν χρήματα οι καλλιτέχνες και ταυτόχρονα οι ακροατές να μπορούν να εκμεταλλεύονται αυτό το νέο μέσο (κυρίως ταχύτητα και την ποικιλία πρόσβασης στο μουσικό υλικό)

Παραθέτω από ένα παλιότερο μου post:

Όπως και να έχει, με την εμφάνιση του Διαδικτύου ο θεσμός της πνευματικής ιδιοκτησίας εισέπραξε ένα γερό χτύπημα . Είναι φανερό ότι πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει. Μέσα από το Χάος του Δικτύου και την δράση εκατομμυρίων ατόμων θα αναδυθεί φυσικά, ένας νέος τρόπος ανταμοιβής της πνευματικής εργασίας δίχως να αναιρείται η υλική ιδιοκτησία, θα υπάρξει αυθόρμητα Τάξη.

ΥΓ: Γιατί το πιστεύω αυτό; Διότι υπάρχουν εκατομμύρια άτομα που ανταλλάσσουν τρισεκατομμύρια bytes πληροφοριών κάθε ημέρα. Ή θα υπάρξει μαζική καταστολή και παρακολούθηση όλων αυτών των ατόμων για να εξασφαλιστεί η πνευματική ιδιοκτησία ή θα βρεθεί ένας άλλος τρόπος ώστε να βγάζουν χρήματα οι εταιρίες. Μάλλον το δεύτερο αν λάβουμε υπόψην τις τεχνικές κρυπτογραφίας και την ταχύτητα που φυτρώνουν νέα προγράμματα για την ανταλλαγή δεδομένων.

Ο γρίφος του Επίκουρου: Παντοδύναμος, Πανάγαθος Θεός

Πάει κάπως έτσι: (δεν έχει σωθεί το αυθεντικό κείμενο)

Θέλει ο Θεός να εμποδίσει το κακό αλλά δεν είναι ικανός; Τότε δεν είναι παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δε θέλει; Τότε δεν είναι πανάγαθος Και θέλει και μπορεί; Τότε γιατί υπάρχει το κακό; Δεν θέλει ούτε μπορεί; Τότε γιατί να τον αποκαλούμε Θεό;

Η απάντηση των θεολόγων συνήθως είναι ότι η ύπαρξη του κακού είναι το αντίτιμο που πληρώνουμε για την ελευθερία της βούλησης. Τι γίνεται όμως με τις φυσικές καταστροφές(1) , τις αρρώστιες(2) κτλ που δεν είναι προϊόντα της ελευθερίας της βούλησης των ανθρώπων; Η ύπαρξη αυτού του αδικαιολόγητου πόνου (θάνατος νεογέννητων, φρικτές αρρώστιες κτλ) δείχνει ότι ο Κόσμος δεν είναι και τόσο αγαθά σχεδιασμένος. Οι φονταμενταλιστές μπορεί να απαντήσουν ότι όλο αυτό το κακό είναι θεόσταλτο για να μας δοκιμάσει ο «Πανάγαθος». Πέραν του ότι ένας τέτοιος Θεός δεν είναι Πανάγαθος αλλά σαδιστής υποτίθεται ότι είναι και Παντογνώστης και άρα ήδη γνωρίζει, δεν χρειάζεται να τεστάρει, θα μπορούσε να μας γλυτώσει απ’ όλο αυτόν τον ανώφελο πόνο. Μια άλλη απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει καλό δίχως κακό. Ο Θεός όμως υποτίθεται πως είναι Παντοδύναμος, μπορεί τα πάντα αν το θέλει. Αν κάνουμε τον παραλληλισμό του καλού με το φως και του κακού με το σκότος, τότε ο θεός θα μπορούσε να φτιάξει το σύμπαν έτσι ώστε να είναι πάντα «φωτεινό». Σαν ένα δωμάτιο όπου τα φώτα είναι πάντα αναμμένα ή ακόμα καλύτερα εφόσον είναι Παντοδύναμος να κάνει όλα τα δομικά υλικά, όλη την ύλη που αποτελεί το Σύμπαν φωσφορίζουσα έτσι ώστε η ύπαρξη του σκότους να είναι αδύνατη. Ακόμα και αν δεν μπορεί να υπάρξει βάσει λογικής ένα τέτοιο Σύμπαν δεν έχει σημασία. Ο Θεός δεν χρειάζεται την λογική, είναι υποτίθεται Παντοδύναμος, μπορεί να πράξεί το μη-λογικό. Για την ακρίβεια ένα τέτοιο Σύμπαν υπάρχει σχεδόν σε όλες τις θρησκείες, είναι τα Ηλύσια πεδία, η Βαλχάλα, ο Παράδεισος. Έτσι όμως ερχόμαστε πάλι στο πρόβλημα της ελευθερίας της βούλησης, σε ένα καλό σύμπαν δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στο καλό και το κακό. Το κακό δεν είναι δυνατόν. Όμως αν κάτι δεν είναι δυνατόν δεν σημαίνει αυτόματα ότι δεν έχουμε ελευθερία βούλησης. Στο δικό μας σύμπαν πχ δεν μπορούμε να πετάξουμε σαν τον σούπερμαν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ελευθερία βούλησης. Αν ήταν έτσι τότε στον Παράδεισο όπου το κακό δεν υπάρχει θα χάναμε την ελευθεριά της βούλησης… εκτός και αν υπάρχει πάντα η δυνατότητα να πάμε από τον Παράδεισο στα καζάνια της Κολάσεως. Ο Θεός όμως που υποτίθεται είναι Παντογνώστης και γνωρίζει το Παρελθόν, το Παρόν και το Μέλλον εφόσον υποτίθεται είναι και Πανάγαθος θα έπρεπε να skipάρει το γήινο στάδιο που είναι γεμάτο οδύνη και πόνο και να στείλει τους αγαθούς κατευθείαν στον Παράδεισο -όπως τους πρωτόπλαστους- όπου υπάρχει μονάχα ευτυχία και τους κακούς να μην τους δημιουργήσει καν. Τι νόημα έχει να τους δημιουργήσει εφόσον γνωρίζει ότι θα πάνε στα καζάνια της Κολάσεως όπου θα υποφέρουν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια που μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, για όλη την Αιωνιότητα; (αλήθεια δεν έχει ακούσει για την αναλογικότητα της ποινής αυτός ο θεος; Είναι δυνατόν να πας στην Κόλαση να ζεις eternal suffering επειδή δούλεψες το Σάββατο ή ήσουν άτακτο παιδί). Ακόμα και οι θνητοί άνθρωποι δείχνουν μεγαλύτερο έλεος στους κακούς συνανθρώπους τους, δεν τους βασανίζουν μέχρι το τέλος της ζωής τους, απλά τους φυλακίζουν. Η αλήθεια είναι ότι μονάχα ένα διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα Σύμπαν σαν το δικό μας. Η Ζωή θρέφεται με Ζωή! Οι περισσότεροι ζωντανοί οργανισμοί αν όχι όλοι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να κατασπαράξουν μια άλλη μορφή ζωής, ζωντανή! Το κακό είναι embedded στον Κόσμο μας. Ένας θνητός προγραμματιστής θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα πιο αγαθό Σύμπαν. (1) σεισμούς, καταποντισμούς, σίφουνες κτλ (στο τελευταίο μεγάλο τσουνάμι που έγινε στην νοτιοανατολική Ασία χάθηκαν περίπου 300.000 άνθρωποι) (2) ελονοσία, έμπολα, βουβωνική πανώλη που εξολόθρευσε σχεδόν τα 2/3 του ευρωπαϊκού πληθυσμού κτλ. Διαβάστε επίσης: Ο Βομβιστής των Ναών – Νίκος Δήμου Σχόλια εδώ

Ιδιωτικό Τρίτο πρόγραμμα 666 (νο3)

Nothing else matters, σύνθεση Metallica, εκτέλεση Apocalyptica.

ΥΓ: Τρελή πώρωση μεταξύ 02:00 και 03:25 🙂

Αστυνομική Βία

… ως πότε θα την ανεχόμαστε; Αυτά τα άτομα παρανομούν και όμως μένουν ατιμώρητα. Κανείς δεν είναι πάνω από τον Νόμο, ούτε οι ίδιοι οι φύλακες του. Προπαντός αυτοί.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Διευθυντής της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης υπερασπίζεται αυτούς τους προδότες της υπηρεσίας. Κανονικά θα έπρεπε να είναι ο πρώτος που θα έπρεπε να καταδικάζει αυτά τα γεγονότα.

Judge Dredd δεν χωρούν στην αστυνομική δύναμη. Από την στιγμή που το έχουν ακινητοποιήσει το άτομο δεν έχουν δικαίωμα να το χτυπούν. Και όμως αυτή η τακτική πρέπει να προωθείται από άνωθεν. Δεν είναι δυνατόν να χτυπούν βάναυσα τα θύματα τους και να μην φοβούνται τις συνέπειες του Νόμου. Είναι συνήθης πρακτική να ξυλοκοπούν ακινητοποιημένα άτομα που πολλές φορές φορούν και χειροπέδες(*). Αυτοί οι αστυνομικοί πρέπει να συλληφθούν και να δικαστούν. Η παρανομία δεν καταπολεμείται με παρανομία όπως και η αδικία δεν μπορεί να πολεμηθεί με αδικία.

Περισσότερες φωτογραφίες του τόπου του εγκλήματος στο blog του xberliner.

Για ένα ηχητικό remix του συμβάντος στο blog Εξομολογήσεις Κανιβάλων.

(*)στιγμιότυπα ενός άλλου περιστατικού εδώ. (πηγή συνδέσμου)

σχόλια

Κλείστε το Guantanamo

Διάβασα στον ιστότοπο της Διεθνούς Αμνηστίας ότι στις φυλακές του Guantanamo κρατούν και ανήλικους. Σε αυτήν την φυλακή οι κρατούμενοι κρατούνται για χρόνια δίχως να έχουν δικαστεί, δίχως νομική κάλυψη ή την δυνατότητα να τους επισκεφτούν οι οικογένειες τους. Αυτού του είδους η κράτηση δεν παραβιάζει μονάχα το Διεθνές Δίκαιο αλλά και το Αμερικανικό(*). Αν για τους ενήλικους είναι άδικο να τους κρατάνε υπό αυτές τις συνθήκες τότε για τους ανήλικους είναι διπλά άδικο.

Η αμερικανική κυβέρνηση πυροβολάει το παροιμιώδες πόδι της χρησιμοποιώντας τέτοιες μεθόδους. Πιστεύω ότι ο Πόλεμος των Ιδεών είναι πιο σημαντικός γιατί μόνο αν κερδηθεί αυτός θα σταματήσει η Τρομοκρατία. Αλλιώς όσο περνάει ο καιρός θα είμαστε όλο και πιο διατεθειμένοι να παραδίδουμε όλο και πιο πολλές από τις βασικές μας ελευθερίες και να εγκαταλείπουμε βασικές μας αρχές για χάριν της ασφάλειας. Το αποτέλεσμα θα είναι από ελεύθερες και ανοικτές κοινωνίες που είναι οι Φιλελεύθερες Δημοκρατίες μας να μετατραπούν σε Αστυνομικά Κράτη.

(*) η δικαιολογία που παρουσιάζει η Κυβέρνηση είναι ότι η φυλακή βρίσκεται έξω από το αμερικανικό έδαφος! (μια τέτοια δικαιολογία είναι εντελώς χαζή)

Why won’t God heal Amputees?

Γιατί δεν υπάρχει ή γιατί δεν επεμβαίνει στα ανθρώπινα θέματα (και άρα τα θαύματα δεν υπάρχουν). Τέσπα, ο θεός μπορεί να μην θεραπεύει τους ακρωτηριασμένους αλλά οι επιστήμονες ίσως μια μέρα να το κάνουν.

«Wnt signaling may push mature cells go back in time and ‘dedifferentiate’ into stem-like cells, in order to be able to then differentiate once more, producing all of the different tissues needed to build a limb» – Slashdot

Το πρώτο blog πολιτικού

… είναι αυτό του Στέφανου Μάνου, γνωστό και ως «Ο Ταύρος«*. Έχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα, ενώ έχει archive, έχει την δυνατότητα σχολιασμού κτλ δεν έχει rss feed. Κρίμα γιατί θα μπορούσε να μπει στο Μάτι 🙂 (αλλά και σε άλλα blog aggregators γενικού ενδιαφέροντος)

Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι Έλληνες πολιτικοί το παράδειγμα του κ. Στέφανου Μάνου και του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου.

* since 1999

ΥΓ: Ίσως να έκανα λάθος, μάλλον του Ανδριανόπουλου πρέπει να είναι το πρώτο ελληνικό blog πολιτικού (ικανοποιεί τους όρους του ορισμού της wikipedia πάντως)

Stephen Colbert – R. Dawkins interview

Όταν πρωτοείδα το σκετσάκι των Even Steph(v)en (Stephen Colbert & Steve Carrell) Islam vs Christianity debate στο daily show είχα λιώσει από τα γέλια 🙂 Στην συνέντευξη με τον Richard Dawkins ο Stephen Colbert έδωσε για άλλη μια φορά ρέστα 😉

Winner of Assembly `06

… που έγινε στην Φιλανδία είναι το demo Starstruck των TBL. Γράφτηκε για Amiga με 68060 στα 50Mhz σε assembly, όχι με ετοιματζίδικα API κτλ 🙂

Μερικές πληροφορίες για την ελληνική demoscene και τα demo parties που έχουν γίνει στην χώρα μας  μπορείτε να διαβάσετε στην wikipedia.