Το μάτι του Κόκκορα

επέστρεψε! yey 🙂

ΥΓ: το eye of the Rooster είναι ο aggregator του e-rooster που μαζεύει feeds από blogs που έχουν πολιτικό -και όχι μόνο- περιεχόμενο

Ταυτότητα και ομάδα αίματος

όχι δεν είναι συνέχεια του χτεσινού κειμένου 🙂

Σήμερα πήγα να φτιάξω νέα ταυτότητα. Οι νέες ταυτότητες έχουν 4 καλά σε σχέση με τις παλιές.

– Πρώτον έχουν γραμμένο το ονοματεπώνυμο και με λατινικούς χαρακτήρες (πολύ βολικό για τα άτομα που μένουν ή ταξιδεύουν στο εξωτερικό).
– Δεύτερον τα στοιχεία δεν είναι γραμμένα με το χέρι αλλά τυπωμένα (όπως είχε παρατηρήσει και ο φίλτατος S.G. ακόμα και η κάρτα μέλους ενός βίντεο κλάμπ ή ενός super market ήταν καλύτερης ποιότητας από τις παλιές ταυτότητες… λολ).
– Τρίτον στα στοιχεία δεν περιλαμβάνεται το θρήσκευμα (είναι δυνατόν να πηγαίνεις στο αστυνομικό τμήμα και να σε ρωτάνε σε ποιον Θεό πιστεύεις; Είναι δυνατόν ένα Κρατικό έγγραφο να περιλαμβάνει τέτοιες πληροφορίες; Μόνο την ομάδα ποδοσφαίρου και ποιο πιάτο είναι το αγαπημένο μας φαγητό δεν έγραφε…).
– Τέταρτον αναγράφεται η ομάδα αίματος (σχεδόν βλ. παρακάτω).

Και φτάνουμε λοιπόν στην ομάδα αίματος…. η ομάδα αίματος που λέτε είναι προαιρετική. Όταν πήγε η μητέρα μου να ρωτήσει τι χρειάζεται για την έκδοση νέας ταυτότητας της είπαν ότι χρειάζεται ένα πιστοποιητικό γεννήσεως και 4 ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Στο γραφείο όταν μου έδωσε το χαρτί να τσεκάρω τα στοιχεία μου είδα ότι μπορούσα να βάλω και την ομάδα αίματος, η πολιτσμάνα όμως με ενημέρωσε ότι η αναγραφή είναι προαιρετική και ότι χρειάζομαι χαρτί από μικροβιολόγο. Απ’ ότι φαίνεται η προαιρετικότητα δεν πάει στους πολίτες αλλά στους αστυνομικούς! Αν θέλουν σε ενημερώνουν ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Η αναγραφή ομάδας αίματος σε αντίθεση με το θρήσκευμα, αγαπημένο φαγητό κλπ μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη πχ σε περίπτωση ατυχήματος.

ΥΓ: πολλές χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστρία, η Αυστραλία κλπ δεν έχουν ταυτότητες.

αίμα ναι, γάλα όχι;

Αίμα από την Βανντόρφεν.
Αίμα από την Βασούλα.

Αφαίμαξη που έκανε ο Γκένγκστανκγ.
Αφαίμαξη που έκανε ο Γιώργος.

Από κάπου.
Από εδώ.

Και οι δύο αυτές οι φιάλες αίματος σώζουν το ίδιο ζωές. Δεν έχει σημασία πως λέγεται ο δωρητής.

Γι’ αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι η διαφήμιση γνωστής εταιρίας γάλακτος είναι λίγο άκυρη. Δείχνει δύο ποτήρια γάλα που στην τελική αν τους αλλάξεις θέση και τα προσφέρεις σε κάποιον, αυτός δεν θα καταλάβει την διαφορά. Είναι όμοια αγαθά και η διαφοροποίηση είναι πολύ δύσκολη, γι΄αυτό άλλωστε καταφεύγουν οι διαφημιστές στο συναίσθημα.

Μέχρι πρόσφατα πάντως είχαμε το πιο ακριβό γάλα στην Ευρώπη, το Κράτος είχε μειώσει τις ημέρες που επιτρέπεται να είναι στα ράφια (4 με 5 στην Ελλάδα μου φαίνεται ενώ 7 με 8 είναι σε άλλες χώρες της Ε.Ε.) με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανταγωνισμός από την Βαντόρφεν του Γκένγκστανγκ από τη Ολλανδία.

ΥΓ: νομίζω παλιά είχα δει ένα αντιρατσιστικό σποτάκι στην τηλεόραση με μπουκάλες αίματος. Αίμα από μαύρο, αίμα από λευκό. Ανθρώπινο αίμα.

Φεστιβάλ Sci-Fi & fantasy ταινιών μικρού μήκους

Εχτές πήγα στην τελευταία ημέρα του τρίτου διεθνούς φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Επιστημονικής Φαντασίας & Φανταστικού που διεξάχθηκε στον κινηματογράφο Μικρόκοσμος (στο ΦΙΞ). Η οργάνωση και ο υποτιτλισμός έγινε από την Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας.

Η πρώτη ταινιούλα «JAB» είχε ως θέμα το ποίημα Jabberwocky του Lewis Carroll για το οποίο λέγεται ότι είναι το καλύτερο nonsense ποίημα που γράφτηκε ποτέ στην αγγλική γλώσσα! Προτιμώ όμως τα ποιήματα με nonsense περιεχόμενο όχι nonsense λέξεις (του στυλ «αφού δεν καπνίζεις το ψυγείο τι το θέλεις;), έχουν πιο φάση.

Στις ταινίες κυριάρχησαν οι λευκοί iMac. Μια από αυτές ήταν η «Ώμος προς Ενοικίαση» του Δημήτρη Εμμανουηλίδη, μια ελληνική φουτουριστική ταινία μικρού μήκους με πολύ εντυπωσιακά σκηνικά και γενικά μια πολύ καλή παραγωγή. Δύο πράγματα που με χάλασαν ήταν ότι ήταν λίγο κουραστική και το γεγονός ότι η ΕΡΤ έβαλε το χεράκι της. Είναι ενοχλητικό το να μην γίνεται σχεδόν τπτ σε αυτήν την χώρα δίχως την ανάμιξή του Κράτους. Ακόμα και η Τέχνη από εκεί περιμένει.

Επίσης το μέλλον των διεπαφών το δείχνει το iPhone… είναι δυνατόν στο μέλλον να πληκτρολογούν και μάλιστα σε συμβατικό πληκτρολόγιο; τσκ τσκ

Το αστείο σε μια άλλη ταινία που ο τίτλος της μου διαφεύγει είναι ότι στο όνειρο ο πρωταγωνιστής είχε λευκό iMac ενώ στην εφιαλτική πραγματικότητα ο υπολογιστής μεταμορφώθηκε σε PC 😛

(άσχετο αλλά η Apple μου την έσπασε με τα νέα οικολογικά iMac. Για να αρέσει στην greenpeace έκανε τα λευκά iMac γκρίζα και αλουμινένια)

Στο «EPICAC» του Will Tully -που βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Κουρτ Βονεγκατ- είναι ένας υπολογιστής στυλ ENIAC ο οποίος έφτιαχνε ποιήματα για τον χειριστή του που ήθελε να ρίξει μια γυναίκα. Μου θύμισε λίγο Cyrano de Bergerac γιατί την ερωτεύτηκε τελικά.

Το «Un-Gone» του Simon Bovey πραγματεύεται το αιώνιο ερώτημα του Star Trek. Τι γίνεται όταν τηλεμεταφέρεσαι; Πεθαίνεις και ζει στην θέση σου ένα αντίγραφο.

Το κλου της βραδιάς ήταν ότι συνάντησα εκεί τυχαία τον φίλο μου τον Κουκ! 🙂
Ο κόσμος είναι πραγματικά μικρός, το Σάββατο πέτυχα τον Μάνο Αντώναρο κοντά στο Μοναστηράκι (αν και αυτό είναι ψιλοστάνταρντ, εκεί βγάζει τις ωραίες φωτογραφίες που βάζει στο blog του) και πριν μερικές ημέρες πέτυχα μια κοπέλα στην Νομική Αθηνών που με είχε κάνει στο άσχετο add στο facebook.

Ξέχασα να πω ότι το κοινό βαθμολογούσε τις ταινίες και ότι στο τέλος κέρδισε η ταινία Zombie του Chris Amstrong. Η φωνή του ζόμπι ήταν θεϊκή… ζουν ανάμεσα μας.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ θα το βρείτε εδώ

Θάτσερ: η καλύτερη πρωθυπουργός

της μεταπολεμικής περιόδου κρίθηκε η σιδηρά κυρία από τους Βρετανούς πολίτες σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στην Daily Telegraph. Λογικό από την στιγμή που και οι αντίπαλοι της υιοθέτησαν και συνέχισαν την πολιτική της.

Όχι στην απαγόρευση του καπνίσματος

γιατί τα νυχτερινά μπαρ, τα κλαμπς και οι καφετέριες είναι ιδιωτικοί χώροι και όχι δημόσιοι. Αν η Νέα Δημοκρατία θέλει να βελτιωθεί η υγεία των πολιτών ας πάψει να βάζει ηλίθια εμπόδια όπως η απαγόρευση της λειτουργίας των γυμναστηρίων τις Κυριακές.